Co miesiąc brakuje nam średnio 140 tys. zł, które dokładamy z rezerwy utworzonej z Waszych darowizn. Darowizn, dzięki którym w ogóle jeszcze istniejemy. Darowizn, które powinny być przeznaczone na spełnianie marzeń pacjentów, na inwestowanie w nowoczesny sprzęt, w rozbudowę, na opiekę nad większą ilością podopiecznych.

To smutne, że przy gwarantowanych świadczeniach opieki paliatywno-hospicyjnej państwo zakłada, że hospicja utrzymają się dzięki Darczyńcom. Nie możemy zrozumieć, dlaczego finansowanie hospicjów przez NFZ nie stoi na równi z finansowaniem np. szpitali czy przychodni.

Świadczenia z NFZ wypłacane są hospicjum według wyceny z 2014 roku. Sprzed 9 lat. Co w największym uproszczeniu znaczy tyle, że to, co dostajemy wystarcza nam jedynie na wynagrodzenia dla personelu i to bez składek ZUS.

Sami musimy się martwić o pozyskanie pieniędzy na rosnące z dnia na dzień rachunki, na leki, na wyżywienie dla pacjentów, na środki dezynfekcyjne, środki ochrony indywidualnej, wywóz nieczystości i odpadów medycznych, na pralnię, serwis urządzeń medycznych i wszystkie przeglądy techniczne, na całą resztę potrzebną do sprawowania opieki – co przecież powinno być finansowane przez państwo. Widzieliście kiedyś szpital, który zbiera na zrzutkach pieniądze, aby opłacić rachunki? My też nie.

Do tego wszystkiego dochodzi problem z dostępnością personelu, szczególnie lekarskiego, co wydłuża listę chorych oczekujących na objęcie opieką.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że inflacja dotyka wszystkich i wbrew pozorom społeczeństwo również biednieje. Ilość i kwoty darowizn są coraz mniejsze, co dla nas jest absolutnie zrozumiałe, ale też bardzo niepokojące. Bo bez Was nie damy rady się utrzymać. Jeśli nie zostaną wprowadzone drastyczne zmiany w sposobie finansowania wszystkich pozarządowych hospicjów w Polsce, w przeciągu najbliższych kilku lat hospicja umrą.